به امام صادق (علیه السلام )خبر رسید که پسر عموی شما در میان مردم به شما ناسزای بسیار گفت : حضرت بلند شد دو رکعت نماز خواند و بعد از نماز با رقت شدید گفت : (( خدایا! من از حق خودم گذشتم , از او در گذر و به کردارش گرفتار نکن.)) گویا حضرت به این مطلب توجه داشتند که قطع رحم مؤاخذه شدید و با سرعت دارد, از این جهت در نماز و دعا برای او سرعت نمودند.
حلم امام صادق (علیه السلام)
نقل نموده اند که امام صادق (علیه السلام) غلامش را دنبال کاری فرستاد و چون غلام دیر کرد, خود حضرت به دنبال آن کار رفت و در وسط راه دیدم غلام خفته است.
حضرت او را باد زد تا بیدار شد. پس به او فرمود : خوب است شب ها بخوابی و روز ها کار کنی.
علم حضرت صادق (علیه السلام )
راجع به علم امام صادق ( علیه السلام) از زبان ایشان چند جمله نقل میکنیم :
علاء بن سبابه می گوید: امام صادق علیه السلام فرمودند : (( من آگاهم از آنچه در آسمان و زمین است و آنچه در بهشت و جهنم است، و آگاهم به گذشته و به آینده تا روز قیامت. سپش ادامه دادند: این علم را از قرآن می دانم ، به قرآن تسلط دارم ، چون تسلط بر کف دستم. خداوند متعال در قرآن فرموده است : (( قرآن بیان کننده همه چیز است ))
بُکیر بن اَعیَن می گوید : (( امام صادق علیه السلام فرمودند: من آگاهم به آنچه در آسمان ها و زمین است ، و آنچه در آسمان ها و زمین است ، و آنچه در دنیا و آخرت است.
چون دیدند که این کلام پیش بعضی سنگین آمد ، فرمودند: ای بُکیر! من این علم را از قرآن می دانم ، زیرا در قرآن آمده:وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ :و ما بر تو این کتاب (قرآن عظیم) را فرستادیم تا حقیقت هر چیز را روشن کند و برای مسلمین هدایت و رحمت و بشارت باشد.\\\"( سوره نحل آیه 89 ) صفوان بن عیسی می گوید: ( امام صادق علیه السلام فرمودند : من علم اولین و آخرین را می دانم ، می دانم آنچه در صلب پدرها و رحم مادرها است.)
سخاوت امام صادق (علیه السلام)
هشام بن سالم می گوید: ( رویه امام صادق (علیه السلام) این بود که چون پاسی از شب می گذشت ، کیسه ای را به دوش می گرفت و محتویات آنرا بین فقرای مدینه تقسیم می کرد. آنان از حضرت خبری نداشتند ، تا اینکه پس از مرگ امام صادق علیه السلام روشن شد که چه کسی به آنان توجه داشته است.)
صبر حضرت صادق ( علیه السلام)
اسماعیل که پسر بزرگ امام صادق علیه السلام بود ، از دنیا رفت. امام صادق ( علیه السلام ) با کمال خوشرویی از مردمی که برای تعزیت آمده بودند ، پذیرایی کرد ، به قدری که مورد تعجب شد.
از حضرت در این مورد سؤال کردند، آن بزرگوار فرمودند: ( باید تسلیم امر خدا بود ) .
در مصیبت دیگری فرمودند: (( ما اهل بیت قبل از مصیبت ، فعالیت خود را انجام می دهیم ، ولی چون مصیبت آمد راضی و تسلیم تقدیر الهی هستیم ))
منبع : کتاب زندگانی چهارده معصوم تالیف : آیت الله حسین مظاهری
احادیث امام صادق ( علیه السلام )
امام صادق (ع ) فرمود: خداوند درى از دنيا بر بنده نگشايد جز اينكه بمانند آن درى از حرص بر او بگشايد. مقصود اين است كه هر مقدار مال زياد گردد بهمان مقدار حرص زياد شود چنانچه تجربه شده است .( اصول کافی جلد 4 صفحه 7 )
حضرت صادق (عليه السلام ) فرمود: دورترين بنده از خدا آن است كه با مردى برادرى كند و لغزشهاى او را بر او نگهدارى كند كه روزى بر آنها سرزنشش كند. (اصول كافى جلد 4 صفحه 58 )
از امام صادق( عليه السلام) حديث شده كه فرموده : در بنى اسرائيل مردى بود كه سه سال پيوسته دعا مى كرد كه خدا پسرى به او روزى كند (دعايش مستجاب نمى شد) همينكه ديد خدا خواهش او را بر نمى آورد عرض كرد: پروردگارا آيا من از تو دورم و تو سخن مرا نمى شنوى ، يا تو بمن نزديكى و پاسخ نمى دهى ؟ كسى در خواب نزدش آمد و باو گفت : تو سه سال تمام خدا را با زبانى بد و هرزه ، و دلى سركش و ناپرهيزكار، و نيتى نادرست ميخوانى ، پس بايد از هرزه گويى بد آئى ، و دلت پرهيزكار، و نيتت درست گردد (تا خواهشت بر آورده شود) حضرت فرمود: آنمرد بدستور عمل كرد سپس دعا كرد و خدا را خواند و داراى پسرى شد.
از اين حديث معلوم مى شود كه استجابت دعا شرايطى دارد كه از آنجمله است پاكى زبان و پرهيزكارى دل و درستى نيت ، و اين منافاتى باوعده خدا در اجابت دعا ندارد. (اصول كافى جلد 4 صفحه 16 )
امام صادق (ع) : بین سلمان و مردی درگیری لفظی پیش آمد ، آن مرد به سلمان گفت : تو کیستی و چیستی ؟ سلمان به او پاسخ داد : آغاز من و تو نطفه ایست گندیده و پایان من و تو هم مردار بدبویی است پس هرگاه روز قیامت شود و میزان سنجش اعمال بر پا گردد ، هرکس که کفه اعمال پسندیده اش سنگین باشد او بزرگوار است و کفه رفتار پسندیده هرکس که سبک باشد ، او پست است. (معانی الاخبار جلد 2 صفحه 30)
امام صادق (ع) : ما ( اهل بیت (ع) ) خاندانی هستیم که مردانگی ما در بخشش به کسی است که به ما ستم کرده است. ( امالی شیخ صدوق مجلس چهل و هشتم صفحه 289 حدیث 7)
امام صادق (ع) : رسولخدا (ص) ( به اصحاب ) فرمود : آیا شما را به بدترینتان آگاه نکنم ؟ عرض کردند : چرا یا رسول الله ، فرمود : آنان که سخن چینی می کنند و میان دوستان جدائی افکنند ، و برای مردمان پاک دامن عیب جوئی کنند. ( اصول کافی جلد 4 صفحه 75)
امام صادق (ع) : هر مومنی که در حق برادر مومن خود نیکی کند ، چنان است که در حق رسول خدا (ص) نیکی کرده است. ( بحارالانوار جلد 74 صفحه 412 )
امام صادق (ع) : هرکس بعد از نماز صبح و مغرب هفت بار بگوید : (( لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم )) از هفتاد نوع بلا در امان باشد که کمترین جنون و جزام و برص و خوره است. ( اصول کافی جلد 4 صفحه 304 )
امام صادق (ع) : عالمی نزد عابدی رفت و پرسید که نماز تو چگونه است عابد گفت چه کسی میتواند نماز مرا درک کند و حال آنکه من سالهاست که نماز میخوانم عالم پرسید گریه تو به درگاه خدا چگونه است عابد گفت آنقدر گریه میکنم که از اشک از رویم جاری میشود و لباسم را تر میکند پس عالم توجه ای به او کرد و گفت : اگر تا به حال خنده کرده بودی و الان ترسان بودی بهتر بود از گریه ای که باعث اعتماد و عجب تو به عبادتت گشته زیرا عبادت کسی که بر طاعت خود اعتماد داشته باشد بالا نمیرود. ( عین الحیوه صفحه 183)
امام صادق (ع) : روز قیامت منادی صدا میکند : کجایند کسانی که دوستان مرا اذیت میکردند ؟ پس عده ای بلند میشوند که صورتهایشان گوشت ندارد گفته میشود اینها کسانی بودند که در دنیا مومنین را اذیت میکردند و آنان را به خاطر دینشان به زحمت می انداختند سپس امر میشود که آنها را به جهنم افکنند. (بحارالانوار جلد 72 ص 149)
امام صادق عليه السلام فرمود : كسيكه مردم از زبانش بترسند ، او در آتش است.( اصول كافى جلد 4 صفحه 19)
امام صادق (ع) :دشنام دادن و بدزبانى و هرزه گوئى از (نشانه هاى ) نفاق و دوروئى است. (اصول كافى جلد 4 صفحه 17)
امام صادق (ع) : رسول خدا (ص) فرمود: زودرس ترين بديها از نظر كيفر و عقوبت تجاوز كارى و ستمگرى است. (اصول كافى جلد 4 صفحه 19)
